Sint Catharina eindhoven

发布网友发布时间：2024-02-24 11:52

共1个回答

热心网友时间：2024-12-04 20:03

是这所学校？
Sint Catharina lyceum Eindhoven

Een paragraaf geschiedenis

Toen na de algehele bevrijding en de capitulatie in 1945 het Nederlandse volk zich zette aan herstel en wederopbouw op alle terreinen van menselijke activiteit, besloot het plaatselijk bestuur van het Sint Joriscollege en het Sint Catharina lyceum aanstonds te beginnen met de voorbereidingen tot het stichten van een eigen gebouw voor het Sint Catharinalyceum.

Waarom voor het Sint Catharinalyceum en niet voor het Sint Joriscollege? Eenvoudig omdat dan het gebouw geringer van omvang kon worden. Ter vergelijking kan het volgende volstaan: Het gebouw van het Sint Joriscollege telt 32 z.g. klassenlokalen en het nieuwe gebouw slechts 21 van zulke lokalen. Deze geringere omvang moest de doorslag geven in de jaren vlak na de oorlog, toen bouwvolume nog moeilijker te bekomen was dan op het ogenblik het geval is.

De volgende vraag, die zich ter beantwoording voordeed, was: waar kan of moet de nieuwe school gebouwd worden?

Dat het stadsdeel Woensel uitgeschakeld werd, geschiedde niet op grond van de overwegmisère, maar hield verband met de omstandigheid, dat slechts 9 % van de leerlingen niet dat stadsdeel afkomstig bleek.

Nu was het zaak een architect te vinden. Op zich genomen, behoefde deze niet buiten Eindhoven gezocht te worden. Maar er deed zich een bijzondere omstandigheid voor. Na 25 jaar in Indonesia als architect gewerkt te hebben en een zware tijd in de Jappenkampen te hebben doorgemaakt, keerde in 1945 in Nederland terug de heer Theo Taen, die voor het gebouw van het Sint Joriscollege de eerste ontwerpen had gemaakt en alleen door zijn vertrek naar India de uitvoering had moeten overlaten aan het architectenbureau Ed. Cuypers. Zich de prettige samenwerking met de heer Taen herinnerend, heeft het schoolbestuur hem andermaal een opdracht voor het ontwerpen van een schoolgebouw verleend, hetgeen schriftelijk geschiedde op 14 mei 1946. Nadat de heer Taen deze opdracht had ontvangen en aanvaard, heeft hij zich geassocieerd, eerst met de heer Ir. J. de Jongh, c.i., en later met de heer Dr. Ir. Th. Nix, b.i., zodat als architect dan ook wordt vermeld het bureau De Jongh - Taen - Nix.

Aan de orde rees nu de keuze van het terrein. Daartoe stelde het schoolbestuur zich in verbinding met het gemeentebestuur en via dit bestuur met de dienst van Gemeentewerken. Met wijlen Ir. Funnekotter, destijds hoofd van deze dienst, worden de onderhandelingen geopend.

Aanvankelijk wees deze aan een terrein gelegen ten Noorden van het station der N.S. en ten Zuiden van de ontworpen weg naar Helmond. Dit terrein werd door het schoolbestuur niet aanvaard in verband met de hinder die het verkeer zowel ten Noorden als ten Zuiden van het gebouw zou opleveren.

Op zoek naar een ander terrein dat eigendom van de gemeente was, viel het oog op een terrein langs de Dommel en verder begrensd door de Helmerslaan en de ontworpen Van Maerlantlaan. Uit de onderhandelingen over dit terrein resulteerde ten slotte de definitieve keuze. De stedenbouwkundige overwegingen die er toe leidden het terrein niet te laten begrenzen aan de N.O. zijde door de Helmerslaan, maar door de verlengde Van Meurslaan, gaan we kortheidshalve voorbij.

Wel moet hier vastgelegd worden de voorbeeldige wijze waarop door het Gemeentebestuur en zijn ambtenaren is medegewerkt, in de eerste stadia van het plan, zowel als in de eindfase. Wie hiervan overtuigd moet worden, richtte zijn blikken op straat- en plantsoenaanleg rond het gebouw.

Intussen wordt het tijd de aandacht te vestigen op een volgende etappe. De onderhandelingen met het Rijk, d.w.z. met het Ministerie van Onderwijs, de Adviesdienst van de Rijksgebouwendienst en het Ministerie van Wederopbouw.

Het kan natuurlijk niet de bedoeling zijn, deze onderhandelingen die tientallen besprekingen omvatten, in details hier te vermelden. Als ik zeg dat ze ons somtijds de wanhoop nabij hebben gebracht, gebruik ik weliswaar een sterke uitdrukking, die toch niet ver van de waarheid verwijderd is. En tegelijkertijd kan niet anders dan met lof over de welwillendheid van de betrokken ambtenaren gesproken worden. Maar als men zich herinnert de schaarste aan bouwmaterialen, aan geschoolde arbeidskrachten, en daarnaast de ontstellende problemen inzake volkshuisvesting, dan begrijpt men, dat de overheid opportuniteitscategorieën moest opstellen. Dan begrijpt men ook, dat men ons aanvankelijk alleen een z.g. semi-permanent gebouw wilde toestaan. Daarvan heeft het schoolbestuur terecht niet willen horen. Van de vertraging, die daarvan het gevolg is geweest, zal niemand spijt hebben, die constateert wat ten slotte kon gebouwd worden.

Voorgevel

Nadat - niet op grond van initiatief onzerzijds overigens - nog was overwogen of laagbouw moest worden toegepast - waarschijnlijk om op de fundering te besparen - en besloten was over te gaan tot verdiepingbouw, werd een schetsplan voorgelegd aan de betrokken gemeentelijke en rijksinstanties. Dit schetsplan was een z.g. corridorplan. De architecten hadden wel voorgesteld een z.g. halschool te ontwerpen, maar overwegende, dat het ontwerp dan te ur zou worden, besloot het bestuur te blijven bij de traditionele bouwwijze. En toch zou er ten slotte een halschool verrijzen. Hoe is dat in zijn werk gegaan.

Zoals reeds gezegd, was het bouwen van een halschool in overweging geweest. Door bemiddeling van de ambassadeur van Denemarken en Noorwegen waren ons afbeeldingen van zulke scholen toegezonden, die ons overtuigd hadden van de grote voordelen aan het haltype verbonden. Nu werd het door ons ingediende corridorplan door de adviesdienst van de Rijksgebouwendienst geheel verworpen, hoewel een schetsplan met het - inmiddels overleden - hoofd van die dienst was besproken, en ons gezegd was, dit schetsplan uit te werken.

Of het nu was om ons te troosten, dan wel dat deze Adviesdienst zelf gaarne een proef

genomen zag met een halschool, tot onze verbazing, maar blijdschap tevens, werd ons gezegd door de heer Van Westrienen, waarnemend hoofd van genoemde dienst, een nieuw plan in te dienen van een halschool. Dit was niet aan dovemansoren gezegd en op 26 November 1949 werd een ontwerp halschool aan de Adviesdienst R.G.D. voorgelegd. De besprekingen over dit plan, niet alleen met de Adviesdienst, maar evenzeer met de Gemeentelijke autoriteiten en met het Ministerie O.K.W., namen nog een vol jaar in beslag. Op 28 November 1951 werd ons plan definitief goedgekeurd en op 21 December d.a.v. volgde de aanbesteding. Deze leverde het volgende resultaat: Aan de laagste inschrijver, de heer Van Seters, werd het werk gegund op 18 Februari 1952. En zo kon dan bijna 6 jaar nadat de opdracht aan de architect was gegeven, het werk worden aangevangen op 17 Maart 1952. Met het inheien van de 156 vleugelpalen, die het gebouw moesten dragen, werd begonnen op 6 Mei d.a.v., des namiddags te 2 uur, terwijl de laatste paal op 12 Juni des voormiddags te 11.45 uur zijn blijvende stand had bereikt. Op 12 Augustus was de fundering geheel gereed en kon met het opmetselen worden begonnen. En hoewel het gebouw niet geheel gereed was - en ook nu nog niet is - kon op 1 December 1953 met het onderwijs in het nieuwe gebouw een aanvang worden gemaakt. RECTOR.

还有好多，这个是它的网站，去看看吧
http://www.eindhovenfotos.nl/Catharina_%20lyceum_%20Eindhoven.htm